Arcymistrz to najwyższy tytuł nadawany graczom przez Międzynarodową Federację Szachową (FIDE). Za pierwszych arcymistrzów uznaje się najsilniejszych szachistów świata uczestniczących w słynnym turnieju w Petersburgu w 1914 r. Byli to: Emanuel Lasker, José Raúl Capablanca, Aleksandr Alechin, Siegbert Tarrasch i Frank Marshall.

W 1950 r. FIDE unormowała zasady przyznawania tytułu arcymistrza i nadała 27 tytułów najwybitniejszym szachistom za bieżące i wcześniejsze osiągnięcia.

Obecnie tytuł ten jest nadawany, gdy szachista w określonym czasie osiągnął trzy wartościowe rezultaty (tzw. normy) w turniejach międzynarodowych z udziałem arcymistrzów. Może być również przyznany za inne wybitne osiągnięcia (zakwalifikowanie się do turnieju bądź meczów pretendentów do szachowej korony, zdobycie tytułu mistrza świata juniorów).

Kobiety mogą uzyskiwać tytuł arcymistrza na takich samych zasadach, jak mężczyźni. Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE przyznaje również tytuł arcymistrza zawodniczce, która zdobyła tytuł mistrzyni świata.

W 1959 r. Bobby Fischer w wieku piętnastu lat otrzymał tytuł arcymistrzowski za zakwalifikowanie się do turnieju pretendentów. Najmłodszy w historii zawodnik, któremu przypadł ten tytuł, to Sergey Karjakin (3) - ukraiński szachista, reprezentujący od grudnia 2009 r. Rosję. W sierpniu 2002 r. na międzynarodowym turnieju w Sudak na Półwyspie Krymskim wypełnił ostatnią normę na arcymistrza, mając wtedy dwanaście lat i siedem miesięcy

Żeby otrzymać tytuł arcymistrza, szachista potrzebuje uzyskać trzykrotnie wynik 2600+ w pojedynczych turniejach i jednocześnie mieć ranking FIDE 2500+.