1 oficjalny mistrz świata w szachach
1886 - 1894
Wilhelm Steinitz (ur. 17 maja 1836 w Pradze, zm. 12 sierpnia 1900 w Nowym Jorku) – pierwszy oficjalny mistrz świata w szachach. Miał duży wkład w rozwój teorii szachów, zwłaszcza w zakresie gry pozycyjnej. Jego idee cieszyły się dużym uznaniem innych czołowych szachistów świata, jak Aron Nimzowitsch, Siegbert Tarrasch i Emanuel Lasker.
Życiorys
Pierwszym sukcesem przyszłego mistrza świata było zajęcie trzeciego miejsca w prestiżowym turnieju w Wiedniu w 1859. Dwa lata później Steinitz wygrał ten turniej, a kolejne zwycięstwo przyszło w 1882 roku. W latach 1873–1882 prawie całkowicie wycofał się życia szachowego rozgrywając w tym czasie tylko jeden mecz z Josephem Herym Blackburnem.
Steinitz był mistrzem świata od 1886 do 1894 roku. W tym czasie obronił tytuł w czterech oficjalnych meczach przeciwko Zukertortowi, Czigorinowi (dwukrotnie) i Gunsbergowi. Przegrał dwa mecze ze swoim następcą Laskerem.
W 1883 roku Steinitz zamieszkał w Nowym Jorku, w 1888 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo, wcześniej reprezentował Austro-Węgry.
Nazwisko Steinitza noszą warianty i systemy debiutowe, m.in. jeden z wariantów partii hiszpańskiej, powstający po posunięciach 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 d6.
