3 Mistrz Świata w szachach
1921 1927
José Raúl Capablanca y Graupera (ur. 19 listopada 1888 w Hawanie , zm. 8 marca 1942 w Nowym Jorku ) - kubański szachista, trzeci mistrz świata w szachach (w latach 1921 - 1927 ).
Życiorys
Capablanca był uważany za szachowe genialne dziecko . Pierwszym znaczącym jego sukcesem było zwycięstwo w meczu z mistrzem Kuby w 1901 roku. Capablanca miał wtedy 12 lat, jego błyskotliwa gra została szybko zauważona i doceniona. Do dzisiaj jest uważany za jednego z najbardziej utalentowanych szachistów w historii. Oferowane doceniana jest jego sztuką gry pozycyjnej i rozgałęzianiem końcówek.
Capablanca poznał szachy kibicując swojemu ojcu. W całym życiu, nawet jako ekspert szachowy, pozostały w znacznej liczbie przypadków „używane”, mało czasu poświęcając na przygotowanie turniejów i meczów.
W całej karierze Capablanca przegrał w mniej niż pięćdziesięciu oficjalnych partiach. Pozostał niepokojący przez osiem kolejnych lat, od 10 lutego 1916 (porażka z Oscarem Chajesem na turnieju w Nowym Jorku) do 21 marca 1924 (porażka z Richardem Retim na turnieju w Nowym Jorku).
Capablanca twierdził, że szachy szybko „umrą na remis”. Przewidywał, że wybrałeś szachiści osiągnął taki poziom znajomości gry, że ich partie zawsze używał kończyć się remisem. Czy dzisiaj te prognozy nie są spełnione, chociaż objawy „remisowej śmierci” są widoczne w turniejach z udziałem najsilniejszych graczy.
Capablanca wynalazł swoją ulubioną klasę szachów, nazwaną „ szachami Capablanki ”, w której gra się w szachistów o rozmiarach 10x10 lub 10x8.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics , najwyższy ranking osiągnął w maju 1921 r., Z uwzględnieniem 2877 punktów zajmował wtedy 1. miejsce na świecie .
Tytuł mistrza świata Capablanca wywalczył w meczu z Emanuelem Laskerem , który w 1921 r., Po 27 latach nieprzerwanego korzystania z tego tytułu, zgodził się rozegrać z Capablancą mecz na swoim terenie, w Hawanie. Rozegrano 14 stron, z których 10 łączyło się remiksy, a 4 wygrał Capablanca. Lasker popełniający w końcowej fazie zestawienia kilku dużych błędów i zdający sobie sprawę z tego, że jest w słabej formie i strategii nie odrobi, poddany cały mecz i natychmiast powrócił do Europy.
Capablanca jako mistrz świata startował w turniejach, ale jego opinia jako szachisty i mistrza świata psuł fakt, że odmawiał obrony tytułu mistrza, wymagał bardzo wysokich wynagrodzeń (od organizatorów lub przeciwników) za rozegranie meczu. Praktyka ta została nazwana „Złotym Wałem”, każdy mistrz odgradzał się od stosowanych przeciwników. Tą metodą zastosowania Capablanka stosuje walkę o tytuł mistrzowski taką szachistom jak Aron Nimzowitsch (nie można zebrać żądanej kwoty) czy Akiba Rubinstein (uważany za najlepszy na świecie w okresie formalnym „panowania” Capablanki, nie ma szans na zebranie tej sumy). Ostatecznie żądana suma dostępna w 1927 r. zebrać Aleksandr Alechin, który po dość nerwowym meczu, mimo problemów ze zdrowiem, pokonał Capablankę. Następnie w swoisty sposób na rywalizację za jego długoletnią taktykę, kategorię odrzucić mu - mimo zabiegu Kubańczyka - mecz rewanżowego, chociaż z innymi szachistami o tytuł mistrzowski grywał .
Od roku 1962 rozgrywki są w miastach kubańskich międzynarodowy turniej poświęcony pamięci Capablanki .
